Ik heb besloten om minder films te gaan kijken. De druppel was afgelopen woensdag toen bff RJ besloot om 'Shark night' te gaan kijken. Als je hem nog niet hebt gezien, niet gaan kijken. Geloof me, ik weerhoud je ervan om 91 minuten van je leven kwijt te raken. En als je de aftiteling meetelt waarschijnlijk 200 minuten. Zoveel tijd had ik nodig om mijn bevroren hersencellen te ontdooien.
I'm leaving you with a song which is lingering in my mind lately. I heart the eighties.
Last night I've finally watched Medianeras/Sidewalls. An Argentinean love story a la 'Le fabuleux destin d'Amélie Poulain'. But in this movie 'prince charming' doesn't meet his princess before he sleeps with a bunch of 'frogs'. Both protagonist have a depression. But who doesn't? It's like as if the psychiatrist and the psychologist the protagonists meet are the ones who need to be analyzed. Prince charming is equipped with a little dog 'slash' stuffed toy called Susu who has awkwardly the same fear as its owner, the fear of socializing with others. So the male protagonist uses the internet for his work and to find his Juliet who is actually passing living on the same block and passes him by when he and Susu find the strength to face the big bad world. But they never seem to notice each other's presence. The movie has a lot humor and it also lectures us about architecture in Buenos Aires. One thing doesn't make this movie believable. The female lead role is way too pretty to be lonely.
Medianeras stond al maanden op mijn verlanglijstje. De film draaide afgelopen maand in het filmhuis. Ik moet toegeven dat een film in de bioscoop zien iets magisch heeft. Maar het gegeven dat de film een paar weken daarna in de videotheek lag en het gegeven dat de huurprijs de helft was van het bioscoopkaartje, was genoeg reden voor mij om twee weken te wachten. Het werd helaas 4 weken wachten. Ik was de naam van de videotheek vergeten en er werd gebeld naar een concurrent die niet echt doorhad dat het om een misverstand ging. We werden teruggebeld wanneer de baas de desbetreffende dvd bij onze filiaal had gebracht. Ik weet niet wanneer ik mijn epifanie kreeg maar ik zag ineens dat het om de verkeerde videotheek ging. Wie zet er dan ook 3 videotheken naast elkaar in één-en-dezelfde straat?:/
De film was het wachten waard maar het was ook niet een film waar ik van dacht: 'Wow, dit is het ultieme liefdesverhaal!' Het verhaal gaat over Martin en Mariana die beiden een geïsoleerd leventje hebben. Martin is mensenschuw en het internet is waar hij zichzelf kan zijn. Mariana komt net uit een ongelukkige relatie en vult haar dagen met het inrichten van etalages. De humor van de film is dat Martin en Mariana tegenover elkaar wonen maar ondanks dat elkaar nooit opmerken wanneer hun wegen kruisen.
Anyways, my new year's resolutions are still going strong. I was searching for a hobby for when I'm 70-something. I mean, some elderly people are dying of boredom or want to die because they are bored of life. I don't want to end up like them. Isolated from the world because I'm not mobile and forced to stare at some dead flowers. So I've decided to help bff RJ with his community garden. I've read somewhere that rucola is a steady plant for growing all year. So I bought a little green house, ate some eggs and used the card box to plant some rucola and peppermint. The peppermint is not really willing to show me some love, the rucola is growing like crazy.
Anyways, ik zit niet stil en de lente is nog ver te zoeken. Ik ben nog steeds bezig met mijn goede voornemens. Ik wil graag een goedkope en duurzame hobby vinden zodat ik niet rond mijn 70ste denk: 'Goh, ik verveel me, ik neem maar eens een pilletje. Of dat ik door verveling sterf.:/ Ik heb besloten om dit jaar bff RJ mee te helpen met zijn moestuintje. Ik weet dat het te vroeg is om te zaaien maar ik las ergens dat rucola het hele jaar goed doet. En de volgende foto is het bewijs, ze groeien als kool. De pepermuntzaadjes aren't showing me any love.:(
I've said goodbye to my Nespresso machine cause I'm giving my love to my new friend with a multiple personality disorder, Francis Francis. More about my coffee addiction in another post.
Vandaag heb ik afscheid van mijn Nespresso genomen. Hij functioneerde als behang sinds ik een nieuw vriendje heb. Het nieuwe vriendje heeft wel een meervoudige persoonlijkheidsstoornis. Hij heet namelijk Francis Francis.;)
I'm leaving you with a song which is lingering in my mind lately. I heart the eighties.
Het volgende liedje zit de laatste tijd in mijn hoofd. Het heeft een irritant verslaafd deuntje.
1 opmerking:
Wat leuk dat je aan de rucolla sla gaat..ben benieuwd wanneer alles echt vol groeit is :D
Afscheid genomen van je nespresso??? is RJ het er daar wel mee eens....OEIII.... :D
Een reactie posten